Rachunek przepływów pieniężnych, często określany mianem cash flow, jest obligatoryjnym elementem sprawozdania finansowego sporządzanego przez jednostki podlegające obowiązkowi jego badania. W jaki sposób sporządzić przepływy pieniężne?

Ustawa o rachunkowości dopuszcza dwie metody, jakimi jednostka może sporządzić rachunek przepływów pieniężnych:

• ·        metoda pośrednia
• ·        metoda bezpośrednia.

Pierwsza z nich, metoda pośrednia, koncentruje się na przekształceniu danych bilansowych. Bilans przedstawia bowiem obraz jednostki na dzień, w którym został sporządzony. Rachunek przepływów pieniężnych stanowi natomiast odzwierciedlenie przepływu pieniądza w danej jednostce w wybranym okresie. Dlatego też wychodząc od danych bilansowych i ich zmian na koniec bieżącego okresu (t) w stosunku do poprzedniego okresu (t-1) otrzymamy informację na temat przepływu pieniądza w okresie od t-1 do t.

Metoda bezpośrednia opiera się na dokonaniu korekty wyniku finansowego jednostki i przedstawienia faktycznych (rzeczywistych) wpływów i wydatków środków pieniężnych.

Bez względu na wybór metody sporządzenia rachunku przepływów pieniężnych, przepływy pieniężne z działalności inwestycyjnej (lokacyjnej) oraz finansowej są prezentowane jednakowo. Różnica prezentacyjna pojawia się jedynie w przepływach z działalności operacyjnej.

Wybór metody przygotowania rachunku przepływów pieniężnych leży w gestii kierownika jednostki – i jest uwarunkowany właściwie tylko jednym czynnikiem: aby sporządzić przepływy pieniężne metodą bezpośrednią, należy prowadzić odpowiednią analitykę kont syntetycznych, ponieważ metoda ta opiera się na analizie zapisów na kontach środków pieniężnych i ich ekwiwalentów. Informacja o wybranej metodzie musi zostać utrwalona w polityce (zasadach) rachunkowości, obowiązującej w danej jednostce.

Main page Other posts